BBC: Bota mund të mësojë nga "BESA e Shqiptarëve"

Në një kohë kur refugjatët po mbushin kufinjtë në të gjithë botën , duket se kemi shumë për të mësuar nga virtyti i mikëpritjes shqiptare . Kështu e nis Agjencia Angleze e Lajmeve BBC një artikull kushtuar Shqipërisë dhe virtyteve të saj .

"Në të gjithë vendin ndërtuan kampe refugjatësh për të mbrojtur kosovarët që ishin në luftë me Serbinë . Familjet shqiptare ndërtonin një kamp , gjenin një familje kosovare dhe e strehonin aty . Nuk ishin as miq e as të afërm , ishin të huaj , megjithatë shqiptarët i strehonin dhe në shtëpitë e tyre , i ushqenin , u jepnin dhe rroba , i trajtonin ata sikur të ishin pjesë e familjes", shkruan BBC .

Duke pritur një makiato në një kafene të vogël në Berat , qytetin e famshëm të 1001 dritareve , dëgjova se si një vajzë me emrin Nevila Muka kujtonte impaktin që kishte Lufta e Kosovës në vendin e saj . Për t’ju larguar vdekjes dhe shkatërrimit të forcave ushtarake serbe në vitet ’90 , më shumë se 500 mijë refugjatë u larguan nga Kosova për t’u vendosur përkohësisht në Shqipëri në një hark kohor prej dy vitesh . Shpejt mësova se Muka jo vetëm që e kishte parë eksodin nga larg por dhe e kishte përjetuar .

"Gjyshja ime u fut në një familje , unë isha e vogël dhe mbaj mend që luaja me fëmijët e tyre shumë . Mbaj mend që ishin bukëpjekës shumë të mirë , buka më e mirë që kam shijuar".

A ishte e vështirë për ju? – pyeta unë .

"Ne patëm fatin e mirë që gjetëm familje shpejt . Por për shumë familje të tjera nuk kishin para të mikprisnin kosovarët në shtëpi . Ishin shumë të varfër . Megjithatë ata hynin në borxhe , por kurrë nuk na kthenin mbrapsht".

Kur e pyeta , përse? ajo me një të qeshur tha : "Kështu e kanë shqiptarët , është besa e tyre"

E kisha dëgjuar fjalën besa edhe më parë por mendoja se kishte lidhje me besimin apo fenë , por në këtë kontekst nuk e kisha dëgjuar kurrë . Muka më shpjegoi se ishte një si farë kodi i shqiptarëve , dikush që të hap derën në shenjë mikpritjeje . Nëse dikush të kërkon ndihmë , ti i hap dyert e shtëpisë .

Pas kësaj doja të mësoja më shumë për besën e shqiptarit dhe u takova me një student shqiptar i cili më tha se kjo ishte një traditë që njihej prej shekujsh që nga koha e Kanunit të Lek Dukagjinit , një libër me ligje për fiset e veriut të Shqipërisë në shekullin e XV .

Aty mësova një proverbë që shkruhej në Kanun : "Shpija para se me qenë e Shqiptarit , asht e Zotit dhe e mikut".

Sipas tyre duhet të ishte gjithnjë i përgatitur për të pasur një krevat bosh natën ose ditën . Kur e pyeta nëse ishte ndonjëfarë detyrimi ai më tha : Në fakt shumicës së shqiptarëve i pëlqen të presin miq . Është një lloj krenarie për ta . Nuk ke pse kërkon hotel mjafton të trokasësh në shtëpinë e dikujt dhe të fton brenda .

Edhe pse disa aspekte të besës kanë humbur me kalimin e kohës , ndjenja e mikëpritjes vazhdon të mbetet tek njerëzit shqiptarë . Përveç luftës së Kosovës , pak e dinë se Shqipëria ishte i vetmi vend që priti numrin më të madh të hebrejve gjatë fundit të Luftës së Dytë Botërore . Pavarësisht presionit të fashistëve italianë dhe nazistëve gjermanë , shqiptarët refuzuan të spiunonin të ftuarit e tyre .